Ver erat, et morbo Romae languebat inerti

Orbilius: dira tacuerunt tela magistri

Plagarumque sonus non iam veniebat ad aures

Nec ferula assiduo cruciabat membra dolore.

Arripui tempus: ridentia rura petiui

Immemor: a studo moti curisque soluti

Blanda fatigatam recrearunt gaudia mentem.

Nescio qua laeta captum dulcedine pectus

Taedia iam ludi, iam tristia verba magistri

Oblitum, campos late spectare iuuabat

Laetaque vernantis miracula cernere terrae.

Nec ruris tantum puer otia vana petebam:

Maiores paruo capiebam pectore sensus:

Nescio lymphatis quae mens diuinior alas

Sensibus addebat: tacito spectacula visu

Attonitus contemplabar: pectusque calentis

Insinuabat amor ruris: ceu ferreus olim

Annulus, arcana quem vi Magnesia cautes

Attrabit, et caecis tacitum sibi colligat hamis.
Interea longis fessos erroribus artus

Deponens, iacui viridanti in fluminis ora

Murmure languidulo sopitus, et otia duxi

Permulsus volucrum concentu auraque Fauoni.

Ecce per aetheream vallem incessere columbae

Alba manus, rostro florentia serta gerentes

Quae Venus in Cypriis redolentia carpserat hortis.

Gramen, vbi fusus recreabar turba petiuit

Molli remigio: circum plaudentibus alis

Inde meum cinxere caput, vincloque virenti

Deuinxere manus, et olenti tempora myrto

Nostra coronantes, pondus per inane tenellum

Erexere… Cohors per nubila celsa vehebat

Languidulum rosea sub fronde: cubilia ventus

Ore remulcebat molli nutantia motu.
Vt patrias tetigere domos, rapidoque volatu

Monte sub aerio pendentia tecta columbae

Intrauere, breue positum vigilemque reliquunt.

O dulcem volucrum nidum! … Lux candida puri.

Circumfusa humeros radiis mea corpora vestit:

Nec vero obscurae lux illa simillima luci,

Quae nostros hebebat mixta caligine visus:

Terrenae nil lucis habet caelestis origo!

Nescio quid caeleste mihi per pectora semper

Insinuat, pleno currens ceu flumine, numen.
Interea redeunt volucres, rostroque coronam

Laurea serta gerunt, quali redimitus Apollo

Argutas gaudet compellere pollice chordas.

Ast vbi laurifera frontem cinxere corona

Ecce mihi patuit caelum, visuque repente

Attonito, volitans super aurea nubila, Phoebus

Diuina vocale manu praetendere plectrum.

Tum capiti inscripsit caelesti haec nomina flamma:

TV VATES ERIS… In nostros se subiicit artus

Tum calor insolitus, ceu, puro splendida vitro,

Solis inardescit radiis vis limpida fontis.

Tunc etiam priscam speciem liquere columbae:

Musarum chorus apparet, modulamina dulci

Ore sonans, blandisque exceptum sustulit vlnis,

Omina ter fundens, ter lauro tempore cingens.